هوالحق
قال علی (ع): هر روزی که در آن عصیان الهی نشود، همان روز عید است.
با عنایت خداوند مهربان و ائمه اطهار (ع) از این پس اگر عمری باقی بود در این کلبه از زیبایهای زندگی خواهم نوشت. و از شما دوستان میخواهم تا با نظراتتان باعث رونق و زینت و افزایش علم این حقیر گردید....... یا علی
در بازیهای المپیک معلولین در شهر سیاتل آمریکا 9 نفر از شرکت کنندگان دو 100 متر پشت خط استارت قرار گرفته بودند. همه این 9 نفر افرادی بودند که ما آنها را عقب مانده ذهنی و جسمی می خوانیم.آنها با شنیدن صدای تپانچه حرکت کردند. بدیهی است که آنها هرگز قادربه دویدن با سرعت نبودند و حتی نمی توانستند به سرعت قدم بردارند بلکه هر یک به نوبه خود با تلاش فراوان می کوشید تا مسیر مسابقه را طی کرده و برنده مدال باراالمپیک شوند.
ناگهان در بین راه مچ پای یکی از شرکت کنندگان پیچ خورد، و این دوختر یکی دو تاغلت روی زمین خورد و شروع به گریه کردن کرد. در این لحظه 8 نفر دیگر که صدای گریه او را شنیدند، ایستادند، و سپس همه به عقب بازگشتند و به طرف او رفتند. در این هنگام یکی از آنها که مبتلا به سندروم داون ( عقب ماندگی شدید جسمی و روانی ) بود، خم شد و دختر مصدوم و گریان را بوسید و گفت: این دردت رو تسکین میده. و سپس هر 9 نفر بازو در بازوی هم انداختند و خود را قدم زنان به خط پایان رساندند. در واقع همه آنها اول شدند و در این لحظه تمام جمعیت ورزشگاه به پا خواستند و 10 دقیقه برای آنها کف زدند.
حال بیایید با خود بیاندیشیم که انسانیت در زندگی چقدر زیبا ست و اینها از لحاظ مراتب انسانی کجا هستند و ما کجائیم!!!!